عکس هاي عيد رو دارم نگاه ميکنم
چشمام پف کرده صورتم مثل هميشه نيست انگار يه آدم ديگه اي وايستاده بجاي من عکس انداخته همه خنده هام الکيه مصنوعيه يه آدم نيمه زنده رو وايستوندن لباس تنش کردن آرايشش کردن گفتن لبخند بزن و ازش عکس انداختن وقتي با بقيه مقايسه ميکنم بيشتر تو ذوق ميزنه اونها خنده هاشون واقعيه خوشحاليشون واقعيه
بخاطر چي ؟بخاطر کي ؟ اون يه رابطه يک طرفه بود که از طرف من ساپورت ميشد و اون کششي بهش نداشت سرد بود خودخواه بود
شايد اشکال از من باشه که نميتونم با آدم ها سطحي برخورد کنم نميتونم باهاشون در سطح باشم به عمقشون نفوذ ميکنم و رابطه ها برام عميقه
چشمام پف کرده صورتم مثل هميشه نيست انگار يه آدم ديگه اي وايستاده بجاي من عکس انداخته همه خنده هام الکيه مصنوعيه يه آدم نيمه زنده رو وايستوندن لباس تنش کردن آرايشش کردن گفتن لبخند بزن و ازش عکس انداختن وقتي با بقيه مقايسه ميکنم بيشتر تو ذوق ميزنه اونها خنده هاشون واقعيه خوشحاليشون واقعيه
بخاطر چي ؟بخاطر کي ؟ اون يه رابطه يک طرفه بود که از طرف من ساپورت ميشد و اون کششي بهش نداشت سرد بود خودخواه بود
شايد اشکال از من باشه که نميتونم با آدم ها سطحي برخورد کنم نميتونم باهاشون در سطح باشم به عمقشون نفوذ ميکنم و رابطه ها برام عميقه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر