شنبه، آبان ۲۳، ۱۳۸۸

این جا ایران است سرای امید

دارم به زندگی از نوع دیگر فکر میکنم
چرا فقط وقتی میتونی با پسری زندگی کنی که باهاش ازدواج کرده باشی؟
چرا نمیشه بی هیچ دفتر دستک و محضری با اونی که دلت میخواد روز و شب زندگی کنی؟
چرا نمیشه مستقیم رفت طرفش و بهش گفت من دوستت دارم و میخوام کنارم باشی؟
چرا نمیشه فقط خودش رو داشته باشی بدون خانوادش و فضول های دیگه ؟
چرا .....
چرا.......
چرا.........

۳ نظر:

  1. چون پذیرفته یم اسارت قواعد و سنن پوسیده را بر زندگی خویش!
    چون چنین می پذیرندمان!

    پاسخحذف