یکشنبه، خرداد ۱۰، ۱۳۸۸

مترو - واگن خانواده

مدتی هست دارم دقیق و موشکافانه بهشون نگاه میکنم و تجزیه تحلیل میکنم برام جالبه چیزهایی که دیدم
گاهی خوشحال شدم و گاهی ناراحت اینم یه قسمتی از زندگیه ایرانیه ماست


نمی دونم چرا بعضی از آقایون به اشتباه فکر میکنن اینجا مخصوص اون هاست و وقتی ما خانم ها پامون رو اونجا میذاریم چپ چپ نگاه میکنن انگار ملک پدریشون رو غصب کردیم

دقت کنین این واگن ها مخصوص استفاده تمام آدم ها جدا از زن و مرد بودنه اون دوتا واگن آخری هستن که مخصوص و جدا شدس بقیه برای همه آزاده

به هر حال آرامشی که این واگن های خانوادگی داره به این نگاه های چپ چپ می ارزه
خیلی خوشم میاد که صدای پچ پچ و خنده های بلند و مسخره توی این واگن ها به گوش نمی رسه و هیچ آهنگ مزخرف مزاحمی گوش رو ازار نمیده و همه به نوعی سرشون به کار خودشون گرمه میتونی معنیه سکوت و کاملا با تمام وجود حس کنی

تازشم کشف کردم که خیلی از آقایون کتابخون هستن چیزی که توی مترو کمتر دست خانم ها دیدم اما در مورد آقایون زیاده که مشغول خوندن یه کتابی باشن (کتاب غیر درسی )

رفتار آقایون هم به نسبت خانم ها خیلی محترمانه تر و ملایم تره نمی دونم چرا خانم ها یه خشونتی دارن که انگار فقط بلدن سر هم جنس های خودشون در بیارن و آشوب به پا کنن مزاحم دیگران بشن

نکته کنکوری :
همیشه برای یه خانم تنها یه جای نشستن پیدا میشه

آقایون جوان تر رفتار مودب تری دارن و به تو به عنوان یه انسان نگاه مکنن تا حد ممکن کاری نمی کنن اذیت بشی و ساکت و آروم کنارت میشینن و تو راحتی گفتم سرشون به کار خودشون گرمه

اما آقایون مسن تر هی تکون میخورن و یه جورایی ارامشت رو بهم میریزن و مدام باید گوش به زنگ باشی که بهت نخورن

در هر دو مورد استثنا وجود داره اما من کلیات دیده هام رو نوشتم

بنظرم چون در همه جا خانم هارو تحت فشار میزارن بلاخره یه جایی که مخصوص خودشون هست و جز زن ها کسی نیست این خشم و عصبانیت رو خالی میکنن که این بدترین واکنش به محیط اطراف و فشار های ناشی از اونه
بجای اتحاد باهم
نسبت بهم خشونت دارن
بارها دیدم آقایونی که به اشتباه وارد واگن خانم ها شدن و زن ها با چه لحن بد و زشتی اون ها رو بیرون انداختن متاسفم

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر